Op deze pagina vindt je meer informatie over de geschiedenis van Willem Tell.

Geschiedenis van Willem Tell – Vereniging

Willem Tell is opgericht in 1880 (hierover bestaat enige twijfel; het zou ook 1879 kunnen zijn geweest) bij “jong Michieleke”. Deze Michiel Vromans had een café aan de Dorpstraat. De oprichters waren Willem Pompen, Toon Smets, Hannes Arts, Willem Didden en waarschijnlijk ook Jan-Heine Engelen, die toentertijd bogenmaker was. Hij had er dus wel wat belang bij om een eigen “doel” te hebben in Leende. Voorzitter (president) werd Willem Pompen, de doel zelf werd al snel overgeplaatst naar de Klein Kerk, naast het café van Toon Smets.

Van de beginjaren is over de geschiedenis van Willem Tell maar weinig meer bekend. Men weet nog wel dat de vereniging in 1927 is overgegaan naar het café Frits Roothans, maar in 1930 terugkeerde naar het etablissement van Toon “de Smet”. Wegens opheffing van dat café moest 5 jaar later alweer een nieuw onderkomen worden gezocht, wat werd gevonden achter het café van Toon Vromans alias “Toon de Spiering”. Daar was men ook bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nog gehuisvest. Toen de oorlog uitbrak, kwamen er ook Duitsers in het café waar de bogen in die tijd nog werden achtergelaten.

De invallers wilden ook wel eens een pijltje schieten. Maar door het foutief opspannen werden verschillende bogen gebroken! Een hard gelag voor de Leendse schutters, die rond 1940 verhuisden naar café De Vier Linden. Daar hebben de Leendse boogschutters drieëndertig jaar lang hun pijlen geschoten. Maar toen De Vier Linden naar een andere eigenaar was overgegaan en het ledental groeide, werd de accommodatie te klein en werd er uitgekeken naar een nieuwe accommodatie. Door medewerking van de gemeente en de Rabobank, die nog een mooi terreintje achter hun gebouw hadden liggen wat men voor een symbolisch bedrag kon huren, kon Willem Tell in 1973 zijn eerste echt eigen accommodatie bouwen. Door zelfwerkzaamheid van diverse leden, werd zeker voor die tijd een mooie “doel” gebouwd. Bovendien werd het voor het eerst in de geschiedenis van Willem Tell mogelijk om in de winter door te schieten vanwege de aanwezigheid van een petroleumkachel (sjonge wat stonk dat ding).

Voorheen was het schieten in de winter niet mogelijk, omdat de vereniging alleen beschikte over buitenbanen. Mede vanwege de mooie accommodatie liep het ledental gestaag op, zeker het aantal jeugdleden. Doordat men het hele jaar de boogsport kon beoefenen, werd ook het peil van de Leendse boogschutters hoger en draaide de Willem Tellers op het hoogste niveau mee. Dit wierp snel vruchten af: Frans van der Laak werd de eerste Leendenaar die een plaats bemachtigde in het Nederlandse team. Mede door deze prestatie werd het niveau bij menig Willem Teller naar een hoger plan getild. Zeker bij de jeugdschutters was dit merkbaar; in 1976 wist de toen 16-jarige Jan Noten in de hoogste jeugdklasse tot Nederlands kampioen te schieten en werd Andre de Turck hier tweede. Dit was een aanloop naar nog vele Nederlandse kampioenen in diverse categorieën en disciplines. Tevens vloeide er ook meer saldo naar de clubkas, doordat we nu zelf de inkoop en verkoop deden.

Geschiedenis van Willem Tell – Accomodatie

Eind jaren ’70 begin ’80 werd wel duidelijk dat onze vereniging niet gehuisvest kon blijven op het perceel achter de Rabobank. Het toenmalige bestuur begon al voorzichtig uit te zien naar verschillende opties. Er volgden vele vergaderingen, ideeën en overleg met de gemeente, die ons het liefst naar het sportpark “De Grote Speel” had willen verhuizen. Dat was voor onze toenmalige bestuurders geen optie; het oog was al gevallen op een mooi perceel aan de Irislaan. Mede doordat ook Jong Nederland op zoek was naar een andere locatie, ging de gemeente in 1986 overstag. Op 18-10-1986 legde ons erelid Frans Noten symbolisch de eerste steen (de bouw was al in volle gang). Hieraan voorafgaand is uiteraard veel werk achter de schermen verzet, zoals vergaderingen, tekenwerk, financieel denkwerk en subsidie-aanvraag bij de gemeente.

Zoals we gewend zijn, werden de werkzaamheden grotendeels door eigen leden en vrijwilligers uitgevoerd. Anders hadden we dit ook nooit financieel rond kunnen krijgen. In een rap tempo werd de nieuwe accommodatie opgebouwd. Op 29-08-1987 was de officiële opening een feit. We hadden een prachtige accommodatie waarmee we zeker in die tijd menig handboogvereniging weer ver vooruit waren. En ook nog eens van de vereniging zelf! Maar de tijd gaat snel en ook in de handboogsport werden steeds meer stappen gemaakt. Er werd in 1991 een lange baan gerealiseerd om ook de Olympische disciplines 30,50,70 en 90 meter te kunnen schieten.

We hadden destijds zo’n 40 leden en ons ledental steeg gestaag. Ook het indoor schieten kwam steeds meer in. Dat maakte het voor Willem Tell lastig om thuis te schieten, want indoor schieten doe je binnen. Weer werden vergaderingen belegd, zowel intern als met de gemeente, om te kijken wat de mogelijkheden waren. In 1993 werden de voorbereidingen getroffen op een volledige overkapping van de schietbanen. De werkzaamheden werden gestart in juni 1993, zodanig gepland dat we konden blijven trainen op onze clubavonden (voor de vereniging van groot belang!). Zo stonden aan het einde van de verbouwing de doelen waar we al enkele jaren op schoten mooi overdekt binnen. Deze werden als laatste verwijderd en direct vervangen door een nieuwe schietwand van stramit. Zo is er geen clubavond geweest dat er niet kon worden geschoten. Eind 1994 was de gehele overkapping een feit en op 14-01-1995 officieel geopend. De drie ereleden Frans van Lieshout, Frans Noten en Wout Kerkhofs viel deze eer te beurt.

Modern Willem Tell

Willem Tell was weer helemaal bij de tijd! We hadden toen +/- 80 leden. Nog belangrijk lichtpuntje in de geschiedenis van Willem Tell om bij stil te staan is dat we in 2001 als eerste handboogvereniging in Nederland een camerasysteem hadden aangebracht. Dit camerasysteem bestaat uit 10 camera’s boven de doelpakken en evenzoveel monitoren boven de schietlijn. Zo kan elke schutter direct na het schot kijken waar de pijl is beland en dus direct het vizier indien nodig bijstellen. Ook beschikt het systeem over een autodoom, een camera die 360 graden rond kan kijken en inzoomen. Hieraan gekoppeld is een videorecorder, zodat alles opgenomen kan worden. Dit is een prima systeem om de verrichtingen van schutters vast te leggen en terug te kijken bij trainingen.

Ondanks de landelijke tendens van een terugloop in ledenaantallen, behoort Willem Tell met zo’n 45 leden nog steeds tot de grotere verenigingen.